Το στόμα
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
Τερηδόνα
Η πιο διαδεδομένη πάθηση στον ανθρώπινο οργανισμό, με συχνότητα εμφάνισης >95%. Αφορά όλες τις ηλικίες, από μικρά παιδιά έως και υπερήλικες. Αιτία δημιουργίας της αποτελούν ειδικά μικρόβια που φυσιολογικά βρίσκονται στο ανθρώπινο στόμα και τρέφονται κυρίως με σάκχαρα. Το αποτέλεσμα είναι η παραγωγή προϊόντων που διασπούν τις οδοντικές ουσίες (αδαμαντίνη –οδοντίνη-οστεΐνη).
Η δημιουργία κοιλοτήτων στα δόντια μας είναι το τελικό αποτέλεσμα της τερηδονικής δραστηριότητας, γεγονός που συνδέεται άμεσα με πλημμελή στοματική υγιεινή. Η αποκατάσταση μιας τέτοιας κοιλότητας επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση ειδικών εμφρακτικών υλικών, αφού πρώτα απομακρυνθεί η κατεστραμμένη οδοντική ουσία.
Ουλίτιδα
Η φλεγμονή των ούλων που οφείλεται σε μικρόβια εντοπισμένα στην στηνουλο-δοντική σχισμή αποτελεί την ουλίτιδα. Τα συγκεκριμένα μικρόβια δημιουργούν αποικία με κολλώδη σύσταση στις παρυφές των ούλων, γνωστή και ως μικροβιακή πλάκα. Η παραμονή της πλάκας στο ίδιο σημείο για διάστημα ορισμένων εβδομάδων, αρκεί για να εγκαταστήσει ενεργή νόσο ουλίτιδας.
Τα κλινικά χαρακτηριστικά αυτής της νόσου είναι το οίδημα, δηλαδή η διόγκωση των ούλων, η αιμορραγία και ο πόνος, ειδικά κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος.
Η φροντίδα των προσβεβλημένων ούλων σε συνεργασία με τη χρήση συγκεκριμένων προϊόντων αγωγής στοματικής υγείας, όπως διαλύματα, οδοντόκρεμες, μεσοδόντια βουρτσάκια κ.ά. , μετά από υπόδειξη του Οδοντιάτρου σας , μπορούν να καταπολεμήσουν την πάθηση σε σύντομο χρονικό διάστημα και να επαναφέρουν τα ούλα σας σε φυσιολογική κατάσταση.
Περιοδοντίτιδα
Η φλεγμονή των ιστών που περιβάλλουν το δόντι (ούλα, οστό, συνδετικός ιστός) αποτελεί την περιοδοντίτιδα. Η μικροβιακή πλάκα, όταν παραμείνει στους ιστούς των ούλων για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενασβεστιώνεται από τα συστατικά του σάλιου και των τροφών, σκληραίνει και μετατρέπεται σε πέτρα (ο επιστημονικός όρος είναι «τρυγία»). Τα ούλα υποχωρούν και η φλεγμονή εγκαθίσταται σε βαθύτερα σημεία.
Η νόσος συνήθως ανταποκρίνεται αργά, αλλά σταθερά στη θεραπεία που επιλέγει ο Οδοντίατρος, με την προϋπόθεση της συνεργασίας του πάσχοντος και την αλλαγή στις συνήθειες της στοματικής του υγιεινής. Καταστάσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης μπορούν αν επηρεάσουν τη βαρύτητα της περιοδοντικής νόσου. Επίσης ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να επιδεινώσουν τη γενική τους υγεία σε περίπτωση που έχουν προσβληθεί από περιοδοντίτιδα.
